3 manieren voor verladers om CO2-uitstoot van hun transport te meten

Share:

LinkedIn

Het meten van CO2-uitstoot van transport van goederen binnen supply chains kan op verschillende manieren worden gedaan. De beste optie voor jouw bedrijf hangt af van verschillende factoren. Wij geloven echter dat elk bedrijf kan en zou moeten starten met het meten van haar transport CO2-emissies. Meten is belangrijk om te weten waar je nu staat en te kunnen bepalen wat je reductiedoelstellingen voor de komende jaren zouden moeten zijn. Verduurzaming en CO2-emissiereductie worden steeds belangrijker voor bedrijven. Specifiek voor het transport vormt de  geplande invoering van CO2-belastingen zoals eerder hier beschreven een mogelijk extra argument om ermee aan de slag te gaan.

Afhankelijk van je positie binnen de supply chain loop je tegen verschillende uitdagingen aan als je je CO2-uitstoot wil meten. Voor verladers voorzien we drie manieren voor het meten van CO2-uitstoot. De eerste manier is meten met standaard industrie-emissiefactoren, de tweede is het werken met LSP-factoren en de derde manier is gebaseerd op daadwerkelijke emissies. Naast verschillende karakteristieken van de methodes is het ook van belang de verschillende opties door een strategische bril te bekijken, gericht op het beoogde niveau van samenwerking met je logistiek dienstverleners.  

Standaard industrie-emissiefactoren

Als je geen informatie beschikbaar hebt van je LSP over de emissie van je transporten, dan is het gebruik van standaard industrie-emissiefactoren een goede manier om je transportemissies te berekenen. Het grote voordeel is dat je zelf gemakkelijk kunt starten met meten en dat je een baseline bepaalt om in de toekomst te kunnen monitoren. Daarnaast heb je waarschijnlijk de minste technologische uitdagingen vergeleken met de andere opties. Het is een goede optie om de emissie-effecten van het eigen gedrag te kunnen monitoren. Bijvoorbeeld door te focussen op de levergroottes en leverfrequenties. Tot slot, ben je in staat om relatief gemakkelijk emissies toe te rekenen aan bijvoorbeeld orderregels (wat handig kan zijn voor Life Cycle Analyses).

LSP emissiefactor

Als je logistiek dienstverlener inzicht heeft in zijn CO2-emissies en zijn totale tonkm [1] kan hij een specifieke emissiefactor aanleveren voor de door hem uitgevoerde transporten. Het grote voordeel van deze methode is dat je de daadwerkelijke emissies beter benadert. Daarnaast komen verbeteringen die de LSP doorvoert sneller boven drijven. Bijvoorbeeld als je LSP zijn chauffeurs traint op zuinig rijgedrag kunnen emissies omlaag gaan. Iets wat je niet terug ziet bij het gebruik van industrie-emissiefactoren. Als je al werkt met een industrie-emissiefactor is het relatief makkelijk om een LSP factor te gaan gebruiken in de berekening. Als je deze methode gebruikt is het een mooie aanleiding om met je LSP verder in gesprek te gaan. Op die manier kan je juist verduurzamen door samen te werken.

Verbranding van 1 liter Diesel (B7 blend) stoot 3,262 kg CO2e uit

Werkelijke emissies

Logistiek dienstverleners zouden ook gegevens over de daadwerkelijke emissies van jouw zendingen kunnen aanleveren. Deze aanpak komt het meest dichtbij de daadwerkelijke emissies (als we het tank-to-wheel deel constant achten), omdat er een directe link ontstaat tussen het brandstofverbruik van de truck en de zending. Grote uitdaging voor de LSP is de methode om emissies (brandstofverbruik) toe te rekenen aan individuele zendingen, zeker wanneer we het hebben over LTL/Groupage/Parcel transport. Welk deel van het brandstofverbruik wordt toegerekend aan welke zending? Verschillende methodes zouden kunnen worden gebruikt. De Shapley-waarde methode [2] is waarschijnlijk de meest eerlijke. In de praktijk wordt deze methode echter (nog) niet veel toegepast voor het eerlijke verdelen van kosten/winst binnen transporten. Naast de toerekening moet de integratie van IT tussen verladers en LSPs van voldoende niveau zijn om op zendingsniveau emissiegetallen te kunnen aanleveren. Zeker wanneer er gebruikt wordt gemaakt van 3PLs.

Aanpak

Welke aanpak je moet gebruiken hangt af van je eigen situatie en de mate van samenwerking met de verschillende dienstverleners. Over het algemeen zou je kunnen stellen dat het rekenen met industrie emissie-getallen de eerste stap is. Om daarna door te stappen naar inzicht in de daadwerkelijke emissies op basis van informatie van je eigen LSPs. Dit gaat verder dan puur een berekening. Dit vraagt een strategische aanpak en de inzet op ketensamenwerking met de logistiek dienstverlener.  Het werken met een LSP emissiefactor of daadwerkelijke emissies kost voor de meeste bedrijven meer tijd en wordt nog niet breed toegepast. Uiteindelijk is het wel de meest accurate manier van meten.

Waar te beginnen?

Wil je meer weten over de verschillende manieren om je CO2-uitstoot in kaart te brengen van je transport en welke manier het beste past bij jouw situatie? We helpen je graag verder! Neem contact met ons op via LinkedIn of info@sustainingsupplychains.com.

[1] Tonkm is de som van het aantal tonnen vracht X vermenigvuldigd met de transportafstand Y. De totale tonkm is dan de som van de verschillende tonkm van alle verschillende transporttrajecten.

[2] De Shapley value is een methode om de individuele bijdrage van partij X aan een coalitie van meerdere partijen te bepalen. Het kan gebruikt worden om op een eerlijke manier kosten, winst en CO2-emissies ter verdelen. Deze methode werkt eerlijker dan een verdeling maken op basis van tonkm, ton of volume.

Nieuwste publicaties

Ben je klaar om je winkels in zero emissie zones te beleveren vanaf 2025?

Sta je al klaar om over duurzaamheid te rapporteren?

Verduurzaming van transport vereist ketensamenwerking